Mijn supersnelle niet-sexy badpak

Zwemmen voelde steeds natuurlijker voor mij. Iets wat ik me eigenlijk niet had kunnen voorstellen toen ik eraan begon. Zoals ik al eerder schreef, ik dacht dat het wel een moetje zou blijven, maar tot mijn vreugde was dit niet het geval. In mijn metamorfose naar waterrat... Wacht even, ik wil even een wat aangenamer metafoor gebruiken... ​

In mijn metamorfose naar vis in het water, een organisch proces, was het voor mij heel vanzelfsprekend dat ik wat gepastere zwemkleding ging aanschaffen. Omdat het ‘t eerste badbak was dat ik aan zou schaffen omdat ik oprecht snel wilde zwemmen, vond ik het niet heel belangrijk om naar een speciaalzaak te gaan. Bovendien ken ik mezelf en ik sloot niet uit dat ik deze nieuwe hobby misschien over een paar maanden weer aan de kant zou zetten.
Ik ging naar een niet-zo-dure en heel algemene sportwinkel op de overtoom. Beneden vond ik de badkleding en ik begaf me hier in een onbekende wereld. Ik snuffelde wat rond en bekeek een paar badpakken. Hier hadden ze wel kleurrijkere prints dan wat ik op de fanatieke dames in het zwembad had gezien. Oh wacht, dit zijn kindermaten... Daarna kon ik met wat meer gemak de herenafdeling omzeilen en uiteindelijk kwam ik bij de damesbadpakken. Dit is wat ik zocht. Ik ging eerst sorteren op prijs. Toen ik een stuk of vier had gevonden die ik wel redelijk geprijst vond, ging ik naar de kleedkamer. Bij het eerste badpak kwam ik erachter dat badpakmaten anders zijn dan gewone kledingmaten. Ik ben niet groot, en zeker ook niet dik, maar dit ding was echt voor een ander lichaam gemaakt. Weer aankleden en de vloer op om van alle badpakken grotere maten te pakken.
Met het tweede badpak stond ik mezelf in de spiegel te bekijken. Ik had me voorgenomen niet te kijken door de figuurlijke bril waar ik normaal gesproken door kijk wanneer ik winkel. Ik was op zoek naar een functioneel kledingstuk, en niet iets waarin ik er hot uitzag. Dat viel me alles mee. Ik wiebelde wat, boog voorover en naar opzij om te kijken hoe bewegelijk ik was in het toch nog strakke pak. Hoe moet zo’n ding eigenlijk zitten? Google is je vriend in zulke situaties. Op mijn telefoon zocht ik een website waarop advies voor het kopen van een badpak werd gegeven. Hier kwam ik erachter dat er twee soorten materialen zijn voor badpakken: lycra en polyester. En dat een badpak best strak mag zitten. Bijvoorbeeld, als je de schouderband omhoog trekt, deze niet boven je oor uit moet kunnen komen. Superhandig!
Na het passen van alle opties die ik naar de kleedkamer had meegenomen deed ik de fijnste aan. Ik bekeek bezelf in de spiegel in mijn supersnelle-niet-sexy badpak en voelde dat mijn inner self een huppeltje van geluk maakte. Hiermee kon ik nu grote stappen, ehum, grote slagen gaan maken in het zwembad! Ik kon niet wachten om het de volgende dag uit te proberen in het water.